To Acropolis του 2015 ήταν το τελευταίο μου. Και σ' αυτό πήγα λόγω της νυχτερινής. Χωρίς την αίγλη του παρελθόντος διεξήχθη 10 και 11 Οκτωβρίου 2015 (Acropolis τον Οκτώβριο;) στο Λουτράκι.
Εδώ οι νυχτερινές
Αν θέλετε να δείτε αγωνιστικά αυτοκίνητα σε δράση μη συνεχίσετε. Τέτοιες φωτογραφίες θα βρείτε παντού στο διαδίκτυο και θα είναι σίγουρα πολύ καλύτερες από αυτές που θα έβγαζα εγώ.
Βέβαια μια φωτογράφηση σε Acropolis δεν μπορεί να αφήσει απ’ έξω τα αγωνιστικά. Προσπάθησα όμως να τα βάλω πίσω από κάτι άλλο, ότι βρήκα στο σημείο που ήμουν, ή να αποτυπώσω λεπτομέρεια, ή να έχουν κάτι (ασυνήθιστο).
Στη δε νυχτερινή αν εξαιρέσουμε μία φωτογραφία, προσπάθησα να παίξω φωτογραφικά με τα φώτα τους. Προφανώς και δεν θα κρίνω εγώ το αποτέλεσμα αλλά εσείς, να ξέρετε όμως ότι δεν μ’ ενδιαφέρει και τόσο γιατί εγώ το ‘ευχαριστήθηκα.
Παρακολουθώ πολλά χρόνια το acropolis και έχω ζήσει απίστευτες στιγμές τόσο αγωνιστικά αλλά περισσότερο εξωαγωνιστικά με τις σκηνές, το ψήσιμο, το γέλιο, την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας.
Τα τελευταία χρόνια, η προσπάθεια περιορισμού των χιλιομέτρων, ή έμφαση στα διαφημιστικά έσοδα, η αλλαγή του τόπου, η έξοδος από το wrc, άλλαξαν στα δικά μου μάτια το χαρακτήρα του αγώνα. Φέτος για παράδειγμα δεν ήξερα καν ποιοι τρέχουν (διαπίστωσα ότι και πολλοί άλλοι δεν ήξεραν). Μαζευτήκαμε όμως αρκετοί, μέσα στη λάσπη, ακολουθώντας το όνειρο. Επίσης να σας πω πως από πλευράς θεάματος μόνο η νυχτερινή είχε να πει κάτι απ’ αυτά που είδα εγώ. Ίσως κάποιοι άλλοι να σταθήκατε πιο τυχεροί.
Αν θέλετε να δείτε αγωνιστικά αυτοκίνητα σε δράση μη συνεχίσετε. Τέτοιες φωτογραφίες θα βρείτε παντού στο διαδίκτυο και θα είναι σίγουρα πολύ καλύτερες από αυτές που θα έβγαζα εγώ.
Βέβαια μια φωτογράφηση σε Acropolis δεν μπορεί να αφήσει απ’ έξω τα αγωνιστικά. Προσπάθησα όμως να τα βάλω πίσω από κάτι άλλο, ότι βρήκα στο σημείο που ήμουν, ή να αποτυπώσω λεπτομέρεια, ή να έχουν κάτι (ασυνήθιστο).
Στη δε νυχτερινή αν εξαιρέσουμε μία φωτογραφία, προσπάθησα να παίξω φωτογραφικά με τα φώτα τους. Προφανώς και δεν θα κρίνω εγώ το αποτέλεσμα αλλά εσείς, να ξέρετε όμως ότι δεν μ’ ενδιαφέρει και τόσο γιατί εγώ το ‘ευχαριστήθηκα.
Παρακολουθώ πολλά χρόνια το acropolis και έχω ζήσει απίστευτες στιγμές τόσο αγωνιστικά αλλά περισσότερο εξωαγωνιστικά με τις σκηνές, το ψήσιμο, το γέλιο, την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας.
Τα τελευταία χρόνια, η προσπάθεια περιορισμού των χιλιομέτρων, ή έμφαση στα διαφημιστικά έσοδα, η αλλαγή του τόπου, η έξοδος από το wrc, άλλαξαν στα δικά μου μάτια το χαρακτήρα του αγώνα. Φέτος για παράδειγμα δεν ήξερα καν ποιοι τρέχουν (διαπίστωσα ότι και πολλοί άλλοι δεν ήξεραν). Μαζευτήκαμε όμως αρκετοί, μέσα στη λάσπη, ακολουθώντας το όνειρο. Επίσης να σας πω πως από πλευράς θεάματος μόνο η νυχτερινή είχε να πει κάτι απ’ αυτά που είδα εγώ. Ίσως κάποιοι άλλοι να σταθήκατε πιο τυχεροί.