Κρινάκια στην άμμο... προσέχουμε για να έχουμε...

«Κρινάκι της Παναγίας» ή «Κρινάκι της Άμμου» ή «Κρινάκι της Θάλασσας» ή «Θαλάσσιος Ασφόδελος» ή «Θαλασσόκρινο» ή «Παγράτιο το παράλιο», είναι μερικές από τις ονομασίες του είδους Pancratium maritimum, του φυτού που επιμένει εδώ και χιλιάδες χρόνια να φυτρώνει στην άμμο μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Αυτοφυές, βολβώδες, πολυετές φυτό, με ύψος έως 60 εκ., βολβό μέγεθος 5-7 εκ. και ριζικό σύστημα μέχρι και 1,5 μέτρο βαθιά στο έδαφος.
Τα άνθη του μισανοίγουν πριν δύσει ο ήλιος για να φθάσουν στο ζενίθ του ανοίγματος όσο η νύχτα προχωρά.
Φύεται στους αμμόλοφους δίπλα στη θάλασσα, δηλαδή στην πρώτη χερσαία ζώνη βλάστησης. Η ζώνη αυτή δέχεται τη συνεχή επίδραση των κυμάτων, με συνέπεια, συχνά, να καλύπτεται από βότσαλα και κροκάλες που μεταφέρονται από το κύμα. Στους αμμόλοφους αυτούς παρατηρείται συνήθως μεγάλη συγκέντρωση οργανικού υλικού που προέρχεται κυρίως από φύκια και άλλα φυτά, αλλά και άλλους θαλάσσιους οργανισμούς οι οποίοι εκβράζονται με το κύμα.
Η βαθιά του ρίζα προστατεύει και διατηρεί τον αμμόλοφο. Η υπερεκμετάλλευση των παραλιών το έχει φέρει σε δύσκολη θέση πληθυσμιακά. Για τους λόγους αυτούς είναι προστατευόμενο είδος.
Τι σημαίνει προστατευόμενο είδος; Ότι ΔΕΝ το πατάμε με το αυτοκίνητο, ΔΕΝ βάζουμε πάνω του την πετσέτα μας για να ξαπλώσουμε, ΔΕΝ παίζουμε μπάλα, ρακέτες κλπ όπου έχει πληθυσμούς, ΔΕΝ το κόβουμε για να το προσφέρουμε στο έτερον ήμισυ, ΔΕΝ το κόβουμε για να το βάλουμε στο βάζο, ΔΕΝ το ξεριζώνουμε για να φυτέψουμε στην αυλή μας ή σε γλάστρα (δεν θα πιάσει). Και όλα αυτά ΔΕΝ τα κάνουμε, για να συνεχίσουμε να το βλέπουμε και να το μυρίζουμε, αλλά και για να συνεχίσουμε να έχουμε αμμόλοφους.
Τα κρινάκια των φωτογραφιών, στην παραλία Χαλικούνα της Κέρκυρας.