Άλλοτε είναι τάματα στον Άγιο για προστασία των οικείων ή των χωραφιών…
Άλλοτε είναι θυμητάρια ενός κακού γεγονότος από το οποίο ο κατασκευάζων βγήκε αλώβητος…
Άλλοτε είναι «εις μνήμην» επειδή σε κείνο το σημείο κάποιος οικείος έφυγε…
Άλλοτε είναι πάνω στο δρόμο λειτουργώντας και ως προειδοποίηση προς τους οδηγούς, άλλοτε είναι στο πουθενά…
Άλλοτε είναι μπερδεμένα με νεράιδες και δαίμονες…
Άλλοτε είναι πέτρινα γραφικά, άλλοτε σιδερένια, τελευταίως είναι προκάτ δυστυχώς…
Άλλοτε είναι λιτά, άλλοτε είναι υπερπαραγωγές…
Άλλοτε είναι καθαρά και περιποιημένα, άλλοτε είναι παρατημένα…
Άλλοτε με το καντήλι αναμμένο, άλλοτε χωρίς καν καντήλι
Άλλοτε η εικόνα μαρτυρά τον Άγιο άλλοτε δεν υπάρχει εικόνα ή είναι τόσο φθαρμένη από το χρόνο που είναι σα να μην υπάρχει…
Πάντα όμως, μα πάντα, μαρτυρούν τη βαθιά πίστη του Έλληνα, αφού μόνο στη χώρα μας υπάρχουν!
Μου αρέσει να τα φωτογραφίζω, έχω «άπειρα», και σκέφτομαι κάποια στιγμή όταν τελειώσω με την φωτογράφισή τους να τα δείξω όλα μαζί. Θα τελειώσω όμως; Τελειώνουν ποτέ;
Σε κάθε νέα στροφή, σε κάθε μονοπάτι, μέσα στο δάσος, παντού, περιμένει ένα καινούργιο…
Και όλα έχουν να πουν κάτι, που δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ…
Της φωτογραφίας είναι λαξευμένο πάνω σε κορμό!
Άλλοτε είναι θυμητάρια ενός κακού γεγονότος από το οποίο ο κατασκευάζων βγήκε αλώβητος…
Άλλοτε είναι «εις μνήμην» επειδή σε κείνο το σημείο κάποιος οικείος έφυγε…
Άλλοτε είναι πάνω στο δρόμο λειτουργώντας και ως προειδοποίηση προς τους οδηγούς, άλλοτε είναι στο πουθενά…
Άλλοτε είναι μπερδεμένα με νεράιδες και δαίμονες…
Άλλοτε είναι πέτρινα γραφικά, άλλοτε σιδερένια, τελευταίως είναι προκάτ δυστυχώς…
Άλλοτε είναι λιτά, άλλοτε είναι υπερπαραγωγές…
Άλλοτε είναι καθαρά και περιποιημένα, άλλοτε είναι παρατημένα…
Άλλοτε με το καντήλι αναμμένο, άλλοτε χωρίς καν καντήλι
Άλλοτε η εικόνα μαρτυρά τον Άγιο άλλοτε δεν υπάρχει εικόνα ή είναι τόσο φθαρμένη από το χρόνο που είναι σα να μην υπάρχει…
Πάντα όμως, μα πάντα, μαρτυρούν τη βαθιά πίστη του Έλληνα, αφού μόνο στη χώρα μας υπάρχουν!
Μου αρέσει να τα φωτογραφίζω, έχω «άπειρα», και σκέφτομαι κάποια στιγμή όταν τελειώσω με την φωτογράφισή τους να τα δείξω όλα μαζί. Θα τελειώσω όμως; Τελειώνουν ποτέ;
Σε κάθε νέα στροφή, σε κάθε μονοπάτι, μέσα στο δάσος, παντού, περιμένει ένα καινούργιο…
Και όλα έχουν να πουν κάτι, που δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ…
Της φωτογραφίας είναι λαξευμένο πάνω σε κορμό!
