Προφανώς και δεν έχετε ανάγκη τις δικές μου φωτογραφίες για να δείτε τον Μύρτο της Κεφαλλονιάς. Είναι ίσως η πιο φωτογραφημένη παραλία της Ελλάδας, ίσως και το πιο φωτογραφημένο τοπίο της χώρας.
Το άνοιγμα στο δρόμο προς το Φισκάρδο, ακριβώς πάνω από τον Μύρτο προσφέρει αυτή τη μαγευτική θέα που σε μαγνητίζει. Που σε κολλάει, που δεν χορταίνεις να κοιτάς. Ίσως κατά τη γνώμη μου το σημείο με την καλύτερη θέα σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Η θέα του Μύρτου από αυτό το σημείο έχει αποτελέσει θέμα εκατοντάδων αφισών προβολής της χώρας μας και κατά το παρελθόν ήταν το σήμα κατατεθέν του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.
Αυτό όμως το μαγευτικό τοπίο, αυτή η εκπληκτική θέα, μπορεί να γίνει και τρομακτική!
Πως; Αν πάσχεις από υψοφοβία / ακροφοβία. Τα βάζω και τα δύο μαζί αν και δεν είναι το ίδιο, γιατί σε αυτό το σημείο αλλά και αρκετά χιλιόμετρα πριν φτάσεις σε αυτό, διεγείρονται και τα δύο.
Πάσχοντας από ακροφοβία, δεν κατάφερα να φτάσω σε αυτό το σημείο μόνος μου, παρά μόνο στην τρίτη προσπάθεια. Βλέπετε το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχω όταν οδηγώ. Την πρώτη φορά (οδηγώντας) γύρισα πίσω πολύ νωρίς, μόνο και μόνο αντικρίζοντας ότι ο δρόμος είναι στο χείλος του γκρεμού. Τη δεύτερη φορά (πάλι οδηγώντας) υπό την επήρεια προϊόντων απόσταξης (μην το κάνετε ΠΟΤΕ) έφτασα μέχρι κάτω στην παραλία, αλλά στο σημείο που βλέπεις τον Μύρτο από πάνω, δεν είχα το κουράγιο να σταματήσω. Ήθελα να το κάνω και να τελειώνει όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτή η επώδυνη εμπειρία.
Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται τμήμα του δρόμου.
Δεν ξαναδοκίμασα και μάλλον δεν θα ξαναδοκιμάσω ποτέ μόνος μου, οδηγώντας.
Το κατάφερα όταν με πήγαν άλλοι. Ο ήρωάς μου ήταν Αμερικάνος και τον ευχαριστώ.
Γιατί τα γράφω τώρα όλα αυτά και ποιος χέστηκε αν εγώ έχω πρόβλημα. Προφανώς κανείς και προφανώς δεν νοιάζει κανέναν.
Τα γράφω όμως γιατί η φοβία αυτή είναι υπαρκτή. Μπορεί να την έχετε και σεις ή κάποιος πολύ δικός σας. Μη γελάτε μαζί του. Μην τον τρομάζετε.
Τη στιγμή της διέγερσης του φόβου δεν λειτουργεί τίποτα με τη λογική. Βοηθήστε τον. Η καλύτερη βοήθεια είναι να του μιλάτε και να να τον βάζετε να μιλάει για πράγματα άσχετα. Κάντε μια ερώτηση που θα τον βάλει να σκεφτεί κάτι άλλο και που θα τον προκαλέσει να μιλήσει για κάτι άλλο. Για να σκεφτεί κάτι άλλο η ερώτηση πρέπει να τον αγγίξει. Αν τον ρωτήσετε για τον καιρό πχ μάλλον δεν θα πάρετε καμία απάντηση.
Τα επιφωνήματα θαυμασμού της θέας δεν βοηθούν καθόλου, αντιθέτως επιτείνουν το πρόβλημα. Θαυμάστε μέσα σας.
Τέλος αν θέλετε κάντε και μια κοινοποίηση στο κείμενο μπας και το δει κανείς με την ίδια πάθηση. Θα γλυτώσει από μια άκρως επώδυνη κατάσταση.
Ο Μύρτος δεν είναι για ακροφοβικούς / υψοφοβικούς.