Θα σας λοιπόν πως αποφάσισα να τον επισκεφθώ μετά από ένα ταξίδι στο Παρίσι όπου πήγαινα συνέχεια στην Μονμάρτη και στην Sacré-Cœur.
Επιστρέφοντας σκέφτηκα πως ενώ ανέβαινα συνέχεια στο βράχο του Παρισιού, στον δικό μας βράχο έχω ν' ανέβω από τη 2α Γυμνασίου, δηλαδή 40 χρόνια πριν. Ξέρετε είναι αυτό που λέμε μπορώ να πάω όποτε θέλω και δεν πάμε ποτέ. Μάλιστα, από τότε με κάθε ευκαιρία ρωτάω συνομιλητές μου πόσο καιρό έχουν να πάνε στον βράχο ή αν έχουν πάει ποτέ. Δυστυχώς είναι πολύ λίγοι όσοι έχουν πάει πρόσφατα. Οι περισσότεροι όπως κι εγώ μέχρι σήμερα, έχουν να πάνε από μαθητές.
Με τη δέσμευση στον εαυτό μου ότι θα ξαναπάω, μερικές φωτογραφίες:
