Ήμουν πολύ μικρός όταν απέκτησα για πρώτη φορά ένα καναρίνι.
Δώρο από κάποιον μεγαλύτερο φίλο που μάλλον ήθελε να με βάλει στο κόλπο. Και τα κατάφερε καλά. Δεν άργησα να αποκτήσω το πρώτο μου ζευγάρι, τα πρώτα μου πουλάκια, τα πρώτα μου άγρια.
Μετά ήρθαν και οι κλούβες και τα πιο πολλά πουλιά, μετά ήρθε και ο γάμος και τα παιδιά και το νέο σπίτι και για δυό τρία χρόνια δεν είχα πουλιά.
Όλη μου τη ζωή, από 12 ετών, ασχολούμαι με καναρίνια αλλά και άγρια. Η μικρή παύση δεν σήμαινε τίποτα. Με την πρώτη ευκαιρία ξανά καναρίνια, αυτή τη φορά μόνο Μαλινουά (waterslager malinois). Και βέβαια ξανά γκρίνια όχι απ' τη μάνα αυτή τη φορά αλλά απ' τη σύζυγο. "Πάλι σπόρια μέσα στο σπίτι; Τα φτερά γιατί δεν τα μαζεύεις; Δεν θα φύγουμε το Πάσχα για τα πουλιά;" και αμέτρητα άλλα τέτοια που όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί πρέπει να τα τα έχει στο μυαλό του.
Για όσους δεν ξέρουν τι είναι το μαλινουά δεν πρόκειται να δώσω στοιχεία καταγωγής, γεννετικά χαρακτηριστικά, μήκος βάρος κλπ. Αυτά στο διαδίκτυο τα βρίσκει κανείς πολύ εύκολα (προσοχή όμως όσα διαβάζετε δεν είναι και σωστά).
Θα έχετε ακούσει πολλούς περηφανευόμενοι για το καναρίνι τους να λένε "δεν βάζει γλώσσα μέσα του" ή "όταν αρχίζει το ακούει όλη η γειτονιά" Ε' αυτό δεν είναι μαλινουά και αυτός που τα λέει αυτά πιστεύοντας ότι έχει ένα καλό καναρίνι είναι άσχετος. Έχει ένα πρόθυμο, αλλά παράφωνο καναρίνι.
Μην περιμένετε ότι θα έχετε ένα μαλινουά σε κλουβάκι στον τρίτο και θα το ακούει ο περαστικός από το πεζοδρόμιο. Εάν αγοράσατε τέτοιο πουλί για μαλινουά τότε εσείς δεν θα μπορείτε να κάτσετε στο μπαλκόνι σας από το θόρυβο (γιατί περί θορύβου πρόκειται) και αυτός που σας το πούλησε σας κορόιδεψε.
Το μαλινουά είναι για 'σας και όχι για το γείτονα. Όλη αυτή τη γλυκύτητα στις φωνές, το ανεπανάληπτο "κλοκ", το χάιδεμα των αυτιών θα το απολαμβάνετε μόνο εσείς. Και εάν μπορείτε να έχετε πάνω από ένα τότε θα εκπλαγείτε.
Οι καταρράκτες στο σπίτι σας.
Αυτό είναι το μαλινουά.
Δώρο από κάποιον μεγαλύτερο φίλο που μάλλον ήθελε να με βάλει στο κόλπο. Και τα κατάφερε καλά. Δεν άργησα να αποκτήσω το πρώτο μου ζευγάρι, τα πρώτα μου πουλάκια, τα πρώτα μου άγρια.
Μετά ήρθαν και οι κλούβες και τα πιο πολλά πουλιά, μετά ήρθε και ο γάμος και τα παιδιά και το νέο σπίτι και για δυό τρία χρόνια δεν είχα πουλιά.
Όλη μου τη ζωή, από 12 ετών, ασχολούμαι με καναρίνια αλλά και άγρια. Η μικρή παύση δεν σήμαινε τίποτα. Με την πρώτη ευκαιρία ξανά καναρίνια, αυτή τη φορά μόνο Μαλινουά (waterslager malinois). Και βέβαια ξανά γκρίνια όχι απ' τη μάνα αυτή τη φορά αλλά απ' τη σύζυγο. "Πάλι σπόρια μέσα στο σπίτι; Τα φτερά γιατί δεν τα μαζεύεις; Δεν θα φύγουμε το Πάσχα για τα πουλιά;" και αμέτρητα άλλα τέτοια που όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί πρέπει να τα τα έχει στο μυαλό του.
Για όσους δεν ξέρουν τι είναι το μαλινουά δεν πρόκειται να δώσω στοιχεία καταγωγής, γεννετικά χαρακτηριστικά, μήκος βάρος κλπ. Αυτά στο διαδίκτυο τα βρίσκει κανείς πολύ εύκολα (προσοχή όμως όσα διαβάζετε δεν είναι και σωστά).
Θα έχετε ακούσει πολλούς περηφανευόμενοι για το καναρίνι τους να λένε "δεν βάζει γλώσσα μέσα του" ή "όταν αρχίζει το ακούει όλη η γειτονιά" Ε' αυτό δεν είναι μαλινουά και αυτός που τα λέει αυτά πιστεύοντας ότι έχει ένα καλό καναρίνι είναι άσχετος. Έχει ένα πρόθυμο, αλλά παράφωνο καναρίνι.
Μην περιμένετε ότι θα έχετε ένα μαλινουά σε κλουβάκι στον τρίτο και θα το ακούει ο περαστικός από το πεζοδρόμιο. Εάν αγοράσατε τέτοιο πουλί για μαλινουά τότε εσείς δεν θα μπορείτε να κάτσετε στο μπαλκόνι σας από το θόρυβο (γιατί περί θορύβου πρόκειται) και αυτός που σας το πούλησε σας κορόιδεψε.
Το μαλινουά είναι για 'σας και όχι για το γείτονα. Όλη αυτή τη γλυκύτητα στις φωνές, το ανεπανάληπτο "κλοκ", το χάιδεμα των αυτιών θα το απολαμβάνετε μόνο εσείς. Και εάν μπορείτε να έχετε πάνω από ένα τότε θα εκπλαγείτε.
Οι καταρράκτες στο σπίτι σας.
Αυτό είναι το μαλινουά.